เมื่อหน้าที่กับสิ่งที่ชอบต้องทำไปพร้อมกันได้ เธอจึงตัดสินใจเลือกหน้าที่และยังคงพัฒนาตัวเองเพื่อทำสิ่งที่รักด้วย โบว์-จารุภา เสนาหมื่น นักศึกษาคณะบัญชี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ เธอมาพร้อมกับความฝันและแผนการที่ไม่ธรรมดา เมื่อการเรียนคือหน้าที่แต่ความชอบก็ไม่อาจละทิ้งไปได้ สิ่งทั้งสองจึงถูกทำควบคู่กันไป มาเรียนรู้มุมมองใหม่ ๆ ไปด้วยกันจากเด็กบัญชีที่มีใจรักกิจกรรม
จากความฝันสู่ใบประกอบวิชาชีพ
“โบว์” เล่าให้ฟังว่า ความจริงแล้วคณะบัญชีไม่ใช่ความตั้งใจที่แท้จริง แต่การเป็นผู้กำกับคือเส้นทางที่เธออยากเดินไป เนื่องจากว่าตั้งแต่เด็กเธอเป็นนักกิจกรรมตัวยง ได้ร้องเพลงร่วมกับวงดนตรีของโรงเรียน ในตอนมัธยมปลายก็มีโอกาสได้จัดทำโปรเจคสร้างละคร ทั้งการเขียนบท กำกับเวที และกำกับการแสดง เธอก็เหมาหมดไม่ว่าหน้าที่นั้น จะยากหรือง่าย หรือแม้แต่ในส่วนของการจัดค่ายต่าง ๆ ของเด็กสายวิทย์-คณิต เธอจะยังคงอยู่ในฝ่ายสันทนาการเสมอ ทำให้เธอมีทักษะของการเป็นพิธีกรและการประสานงานในส่วนต่าง ๆ จากกิจกรรมเหล่านี้
แต่ท้ายที่สุดเส้นทางที่เธออยากเดินกลับต้องหยุดชะงัก เพราะครอบครัวคือสิ่งสำคัญที่เธอต้องรับฟังและตัดสินใจ เธอจึงเลือกเรียนคณะที่มี ‘ใบประกอบวิชาชีพ’ เพื่อเป็นหลักประกันของความมั่นคงให้คนในครอบครัวได้อุ่นใจ
ทำไมต้องเป็น “คณะบัญชี”
หลังจากที่เลือกคณะที่มีใบประกอบวิชาชีพแล้ว โบว์ได้เสนอคณะต่าง ๆ ให้แม่เลือก ทั้งคณะวิทยาศาสตร์และคณะพยาบาลศาสตร์ แต่ก็ยังไม่ถูกใจแม่เสียที แม้ว่าโบว์จะสามารถยื่นคณะพยาบาลศาสตร์ติด ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์แล้วก็ตาม แต่อำเภอหาดใหญ่ก็ไกลบ้านจนแม่เป็นห่วง และแม่ก็ยังให้เหตุผลกับเธออีกว่า ‘มีคนเรียนสายวิทย์เยอะแล้ว’
โบว์จึงมาลงเอยที่คณะบัญชี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ด้วยเหตุผลที่ว่า ‘เรียนบัญชีเพื่อช่วยพี่สาว’ เพราะหากเธอเรียนจบแล้ว จะได้มาช่วยพี่สาวในการทำธุรกิจส่วนตัวที่กำลังทำอยู่ในปัจจุบัน แม่จึงอนุมัติกับโบว์อย่างง่ายดาย
เรียนบัญชียากหรือง่าย
“เราเป็นคนชอบเก็บรายละเอียด ซึ่งตรงกับที่บัญชีต้องเก็บรายละเอียดทุกอย่าง” โบว์เล่าต่ออีกว่า บัญชีมีคำตอบที่ตายตัว หากคิดผิดตั้งแต่ขั้นตอนแรกจะส่งผลต่อคำตอบในขั้นตอนสุดท้าย ดังนั้นเราจะต้องเริ่มคิดและวางแผนใหม่ให้ถูกต้องในทุกขั้นตอน
‘สนุกกับทุกวิชาที่ต้องคำนวณ’ โดยส่วนตัวแล้วโบว์เป็นคนที่ชอบคิดและคำนวณมากกว่าเพราะรู้สึกถึงความท้าทาย ส่วนวิชาที่เป็นเนื้อหาอาจจะต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจและจดจำมากยิ่งขึ้น
โบว์ยอมรับว่าเรียนบัญชีนั้น ‘ยาก’ เพราะทุกอย่างต้องพร้อม ทั้งการทำงานและการสอบ แม้ว่าคณะบัญชีจะไม่มีสนามให้ทดลองจริงเหมือนกับสตูดิโอของเด็กคณะนิเทศศาสตร์ แต่ทุกการเรียน การทำงาน และการบ้านที่ต้องส่งอาจารย์ เปรียบเสมือนการได้ทดลองทำงานในสนามจริง เพราะทุกแบบฝึกหัดที่เธอได้ทำนั้นสามารถนำไปใช้ในการประกอบอาชีพได้จริง
เด็กบัญชีที่มีใจรักกิจกรรม
เพราะใคร ๆ ก็คิดว่าเรียนบัญชีต้องเป็นเด็กสายเนิร์ด โบว์เล่าให้ฟังว่า สำหรับเธอแล้วแม้ว่าจะเรียนบัญชีแต่เธอจะขอเป็นเด็กสายกิจกรรม เนื่องจากพอก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยเธอก็ให้ความสนใจกับชมรมและกลุ่มกิจกรรมที่ทางมหาวิทยาลัยได้จัดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นชมรมดนตรีสากลฯ ชมรมจิตอาสา ชมรมปาฐกถาและโต้วาทีหรือแม้แต่กลุ่มกิจกรรม Creative Dance แต่ท้ายที่สุดแล้วชมรมที่เธอเลือกเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งก็คือ ชมรมดนตรีสากลฯ เพราะการร้องเพลงเป็นสิ่งที่เธอชื่นชอบและทำได้ดีมาโดยตลอด
โบว์ได้รับโอกาสเป็นหนึ่งในคณะกรรมการของชมรมดนตรีสากลฯ ปีการศึกษา 2562 ในตำแหน่ง ‘รองหัวหน้า Folkband’ โดยมีหน้าที่หลักเปรียบเสมือนเป็นเลขาให้กับผู้เป็นหัวหน้า Folkband เช่น การจดบันทึก รายงานความคืบหน้ารวมไปถึงการประสานกับฝ่ายต่าง ๆ ซึ่งถือเป็นโอกาสดีที่เธอได้ลองใช้ทักษะความสามารถของการเป็นเด็กบัญชีเข้ามาช่วยเหลือ
“ทักษะของเด็กบัญชีสามารถอยู่ร่วมกับกิจกรรมต่าง ๆ ได้” เพียงแค่เราปรับใช้ให้เหมาะสม เพราะโบว์ได้พิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่า การเป็นเด็กบัญชีไม่จำเป็นต้องสายเนิร์ดเพียงอย่างเดียว เธอยังแบ่งปันความรู้เกี่ยวกับทักษะการเป็นเด็กบัญชีให้กับเพื่อนที่ได้รับตำแหน่งเหรัญญิกอีกด้วย เช่น การปิดงบประมาณของโครงการและกิจกรรมภายในชมรม
เด็กบัญชีที่มีคาแรกเตอร์แบบเด็กนิเทศ
ไม่ว่าใครก็บอกว่า ‘โบว์’ คือเด็กนิเทศศาสตร์ เนื่องจากคาแรกเตอร์และตัวตนที่เป็นคนกล้าแสดงออก ทุกคนจึงพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เธอเหมาะกับคณะนิเทศศาสตร์มากกว่าคณะบัญชี แต่ความจริงแล้วโบว์ก็สามารถทำออกมาได้ดีไม่ว่าจะอยู่คณะใด เพราะบัญชีก็คือสิ่งที่เธอลงความเห็นว่าแล้วถนัด ส่วนนิเทศศาสตร์ก็คือคณะที่อยู่ในความชื่นชอบ โบว์เล่าว่าเธอมีแผนการนำส่วนที่ถนัดและส่วนที่เป็นความชื่นชอบมาอยู่ร่วมกัน โดยการจัดทำช่อง Youtube
แม้ว่าช่อง Youtube ที่โบว์กล่าวถึงจะเป็นเพียงแผนการที่ยังไม่ได้ลงมือทำ แต่เธอก็ได้เล่ารายละเอียดไว้ว่า หากในอนาคตเธอมีความรู้ด้านบัญชีที่ครบถ้วน มีประสบการณ์ด้านนี้มากเพียงพอ เธอก็อยากจะแบ่งปันความรู้ผ่านการเป็น Youtuber ไม่ว่าจะเป็นคอนเทนต์ที่เกี่ยวกับภาษีหรือคอนเทนต์ต่าง ๆ ที่ทุกควรรู้ เพราะเรื่องการเงินเป็นสิ่งสำคัญแถมยังไม่มีในบทเรียนของเด็ก ๆ หากไม่ได้เรียนแบบเฉพาะเจาะจงก็อาจเข้าใจได้ยาก โบว์จึงหวังว่าในอนาคตเธอจะได้ทำตามแผนการนี้
เต็มที่สุดตัวไม่กลัวการแบ่งเวลา
การลงมือทำทุกกิจกรรมอย่างเต็มที่ ผลลัพธ์มักออกมาดีเสมอ โบว์เล่าว่าเธอมีวิธีการจัดสรรเวลาด้วยการเลือกว่ากิจกรรมใดสำคัญที่สุดสำหรับวันนั้น และเต็มที่กับกิจกรรมนั้นให้ถึงที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการอ่านหนังสือ เต้น ร้องเพลง ทำงาน ออกกำลังกายหรือการนอนพักผ่อน เธอก็จะทำอย่างเต็มที่และเต็มเวลา เช่น การอ่านหนังสือ โบว์จะอ่านจนกว่าจะเข้าใจในเนื้อหาและบทเรียน
ความฝันที่อยากเป็น x อาชีพที่จะทำ
โบว์มีความฝันและอาชีพในอนาคตที่ไม่เหมือนกัน ความใฝ่ฝันที่ของเธอคือการเป็นศิลปินที่โด่งดัง ผู้คนสามารถร้องตามเพลงที่เธอเป็นเจ้าของได้ แต่สำหรับอาชีพที่เธอจะทำหลังจากเรียนจบแล้วก็คือ “การเปิดบริษัทเป็นของตัวเอง” โบว์มีหลากหลายแผนการที่น่าสนใจ และหนึ่งในแผนการที่เธอเล่านั้นก็คือการเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ
เริ่มต้นจากหลังเรียนจบ โบว์จะไปฝึกงานและเรียนรู้ทุกด้านที่เกี่ยวข้องกับบัญชี เนื่องจากว่าบัญชีมีหลากหลายด้านและเธอก็อยากมีประสบการณ์ที่ครบทุกด้าน เพื่อนำความรู้เหล่านั้นมาเปิดบริษัทเป็นของตัวเอง แม้จะยังไม่รู้ว่าบริษัทที่อยากจะทำนั้นเป็นบริษัทอะไร แต่เธอจะนำความรู้ด้านบัญชีมาช่วยในการบริหารบริษัทของตนเองอย่างแน่นอน
เมื่อใดที่เธอประสบความสำเร็จในอาชีพที่จะทำ ความใฝ่ฝันที่เธอตั้งมั่นเอาไว้ก็คงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ไม่มีใครกำหนดว่าคนเราสามารถประสบความสำเร็จได้กี่ครั้ง เพราะฉะนั้นเต็มที่กับทุกสิ่งที่ทำ เพื่อประสบความสำเร็จอีกครั้งและอีกครั้ง
หาหนทางทำสิ่งที่ชอบ
แม้ว่าบัญชีจะไม่ใช่สิ่งที่โบว์ชื่นชอบนัก แต่บัญชีกลับเป็นสิ่งถนัดที่เธอสามารถทำออกมาได้ดี เพราะฉะนั้นโบว์จึงหาวิธีทำสิ่งที่ชอบควบคู่ไปกับสิ่งที่เธอถนัด และเธอก็หวังว่าทุกคนจะมีสิ่งที่ชอบอยู่รอบตัว เพียงแค่ลองค้นหาวิธีที่จะทำมันออกมาควบคู่ไปกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ “ไม่ว่าสิ่งที่ทำอยู่จะเป็นสิ่งที่ชอบหรือไม่ชอบก็ตาม แต่สุดท้ายแล้วคนเราจะหาหนทางทำในสิ่งที่ชอบอยู่ดี”
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบ โบว์-จารุภา เสนาหมื่น นักศึกษาคณะบัญชี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ