เคล็ด(ไม่)ลับการเรียนดี กิจกรรมเด่นของพี่เก่ง-เจตน์สฤษฎิ์ เด็กฟิล์ม ม.กรุงเทพ

จากนักศึกษาสู่ผู้ช่วยสอนในวิชา Acting เรียนอย่างไรให้ได้เกรดดีงาม ฉบับเด็กกิจกรรมสายชิว

         สนุกกับการเรียนรู้ที่ทำได้ดีและกิจกรรมที่ก็ทำได้เพลิน เขาทำได้อย่างไร! มารู้จัก พี่เก่งจตน์สฤษฎิ์ ทรรศนสฤษดิ์ รุ่นพี่สาขาภาพยนตร์ คณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ พี่เก่งมีเคล็ดลับอะไรในการเรียนและการทำงาน เรามาทำความรู้จักพี่เก่งกันเลย

ประสบการณ์คนกอง

         การเริ่มต้นบนเส้นทางสายภาพยนตร์ พี่เก่งเล่าให้เราฟังว่า พี่เคยได้มีโอกาสไปออกกองสมัยมัธยม ในตอนนั้นมีการเปิดรับสมัครสวัสดิการกองถ่ายพอดี จึงได้มีโอกาสเข้าไปทำงานในกองถ่ายขนาดใหญ่เป็นครั้งแรก รู้สึกว้าวมาก พอได้เห็นการทำงานในกอง เราก็มีความคิดที่อยากจะไปยืนอยู่ในจุดนั้นบ้าง นี่จึงกลายเป็นจุดประกายสำคัญที่ทำให้ก้าวเดินสู่การทำงานด้านภาพยนตร์อย่างเต็มตัว เพราะชื่นชอบเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

หลงใหลการถ่ายภาพ

         ตอนที่เข้ามาเรียนคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ ชอบการถ่ายภาพ ชอบเรียนวิชา Digital Photography ที่ชอบเพราะเป็นคนชอบถ่ายรูปอยู่แล้ว แต่มีสิ่งหนึ่งที่พี่ไม่เคยทำและได้มาลองทำในชั้นเรียน คือการถือกล้องถ่ายรูป และแพนกล้องไปที่รถมอเตอร์ไซค์ให้รอบข้างเบลอ และโฟกัสที่รถมอเตอร์ไซค์ เป็นความรู้สึกที่เจ๋งมากในการเรียนถ่ายรูปในครั้งนั้น และมีอีกหลายสิ่งที่พี่ไม่เคยทำมาก่อน และเพิ่งได้มาเรียนรู้ในชั้นเรียน ทำให้พี่กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่จากในคลาสอยู่ตลอดเวลา แต่ช่วงหลังพี่ก็รู้สึกสนใจงานด้านตัดต่อและการจัดการกองถ่าย

ก้าวสู่การเป็นผู้ช่วยสอนวิชา Acting

         โดยส่วนตัวพี่ชอบวิชาการแสดงอยู่แล้วครับ อาจารย์จุ๊บได้ให้พี่ไปเป็นผู้ช่วย พี่รู้จักอาจารย์มาตั้งแต่เรียนชั้นม.4 เพราะพี่เคยเล่นละครมาก่อนแล้วเจอกับอาจารย์ ท่านเคยมาช่วยดูเรื่องการแสดงให้พี่ ช่วยสอนอะไรหลายอย่าง อาจารย์จุ๊บเก่ง เป็นอาจารย์ที่สุดยอดมาก มีวันหนึ่งพี่ว่างพอดีพี่ก็เลยได้เข้าไปแจมในคลาส นั่นเลยเป็นครั้งแรกที่พี่ได้เป็นผู้ช่วยสอน (TA: Teacher Assistant) ก็ได้ประสบการณ์ที่ดีมากมาย ทำให้ชอบสายงานด้านภาพยนตร์มากยิ่งขึ้น

เด็กกิจกรรมควบคู่ไปกับการเรียน

         ถ้าจะให้เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับกิจกรรมที่พี่ทำที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพ มีเยอะมากจริง ๆ ครับ ตั้งแต่เข้าชมรมถ่ายภาพ มีช่วงหนึ่งก็เคยเข้าชมรม Bangkok University Movie Productions (BUMP) หรือกลุ่มกิจกรรมทำหนังสั้น และช่วง Open House พี่ก็ได้เข้าไปช่วยรุ่นพี่ปี 3 ปี 4 พาน้องทัวร์ตึกคณะ อันนี้สนุกมาก ต่อมาคืออีเว้นท์รับน้อง พี่ชอบมาก ไม่มีความโซตัสอะไรเลย เราแค่ไปสนุกกับเพื่อน ได้ทำความรู้จักเพื่อนใหม่

         อีกหนึ่งกิจกรรมคือแฟนเชียร์ เป็นกิจกรรมที่ช่วงหนึ่ง เราจะมาเชียร์แสตนกัน อารมณ์แบบ Sports Day จะมีแสตนและเชียร์ลีดเดอร์ของแต่ละคณะมาประชันกัน จำได้ว่าซ้อมกันประมาณสองสามเดือน เป็นอะไรที่สนุกมาก มันส์มาก ช่วงพีคก็คือ พี่ถอดเสื้อเต้นเลย เต้นแปลก ๆ แล้วคนอยู่เต็มเลย พี่มันส์กว่าเพลงอีก ซึ่งพอนึกถึงกิจกรรมพวกนี้ พี่ก็รู้สึกเสียดายโอกาสของน้องรุ่นหลังมาก ที่เข้ามาเรียนในช่วงโควิด-19 อาจจะได้สัมผัสประสบการณ์แบบนี้ค่อนข้างน้อยไป

เติมพลังใจพลังกาย เรียนรู้อยู่เสมอ

         พี่เก่งย้ำกับเราว่า พี่รู้สึกสนุกกับทุกสิ่งที่ได้เจอ พี่เป็นคนที่ไม่อยากมองว่าเจออุปสรรค อยากให้รู้สึกว่าเป็นความท้าทายให้ตัวเองและสนุกไปกับมันดีกว่า อย่างเช่นตัวไฟนอลโปรเจควิชาถ่ายภาพ งานนี้สนุกและท้าทายมาก ลุ้นว่าเราจะได้เกรดอะไร A หรือ B หรือภาพที่ถ่ายมาจะได้ขึ้นแสดงที่หอศิลป์ไหม และปรากฏว่าผลงานของพี่ก็ได้จัดแสดงที่หอศิลป์จริง ๆ ด้วย พอผลงานออกมาก็รู้สึกภูมิใจมากเลยครับ

         แต่ถ้าเกิดความเครียด ก็มีหลายวิธีไว้ขจัดความเครียดที่เข้ามาเหมือนกัน อย่างหนึ่งที่จะทำเลยก็คือการพูดคุยกับเพื่อนสนิท เราไม่โอเคกับเรื่องอะไรก็ไประบาย และจะได้รับกำลังใจจากเพื่อนสนิทเสมอ อีกทางเลือกหนึ่ง คือการเดินออกไปถ่ายรูป เดินออกไปดูว่าชีวิตคนภายนอกเป็นอย่างไรบ้าง สุดท้ายคือหาภาพยนตร์ดู หาสิ่งที่ชอบทำเพื่อจัดการกับความเครียดนั้นให้หมดไป

ขอเคล็ดลับการเรียน เรียนอย่างไรให้ได้เกรดเยี่ยม

         จริง ๆ แล้ว สนุกกับการเรียนเป็นสิ่งที่ทำให้พี่ได้เกรดดีขึ้น พี่สนใจกับทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่กำลังจะได้เจอ สิ่งที่พี่เคยและไม่เคยผ่านมา พี่ก็พร้อมที่จะสนุกไปกับมัน อย่างเช่นวิชาเขียนบท พี่ไม่เคยทำมาก่อน เมื่อได้ลองทำแล้วก็รู้สึกว่เฮ้ย! มันสนุกดีเหมือนกันนะ เราต้องมานั่งแต่งเรื่องของเราเอง แต่งชีวิตของคนอื่นในแบบที่เราอยากให้เป็น มันสุดยอดมาก

         ไม่ว่าน้องจะเป็นคน Introvert หรือ Extrovert พี่คิดว่าบุคลิกภาพ ไม่ใช่อุปสรรคในการเรียนรู้ของเรา แม้จะเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมาก แต่เราก็สามารถสนุกเหมือนคนที่ชอบเข้าสังคม ชอบเฮฮาปาร์ตี้ได้ เราสามารถสนุกสนานและใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นได้ แต่อย่าลืมว่าเราเองก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่ แม้ว่าเราจะสังสรรค์หนักแค่ไหน แต่เราก็ต้องกลับมารับผิดชอบชีวิตตัวเอง 

         เพราะตอนพี่อยู่ปีหนึ่ง ก็สังสรรค์หนักเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วเมื่อถึงเวลาเรียนเราก็เรียน สิ่งที่พี่ตั้งใจจะบอกก็คือ การแบ่งเวลาให้ดี เวลานี้เราควรทำอะไร ควรจัดการตามลำดับความสำคัญให้ดีว่าอะไรควรทำก่อน ควรทำหลัง แล้วชีวิตในการเรียนจะง่ายมากขึ้นครับ

ส่งต่อแรงบันดาลใจจากรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง

         คติของพี่คือ ทำอะไรทำให้สุด ทำอะไรต้องทำให้สุดเลย อย่าทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ พอสุดท้ายจะมาเสียดายทีหลัง ถ้าเลือกแล้วก็อย่าเสียดาย อีกอย่างหนึ่งคือต้องยอมรับในสิ่งที่เลือกทำไปแล้ว แม้ว่าสุดท้ายมันจะออกมาดีหรือไม่ดี แต่มันก็คือสิ่งที่เราได้ทำลงไปแล้ว ดังนั้นต้องยอมรับมันให้ได้

         จากการพูดคุยกับพี่เก่งทำให้เรารู้ได้ว่าเคล็ดลับการใช้ชีวิตคือการสนุกกับชีวิต เพราะชีวิตคือความท้าทาย เรียนรู้สิ่งใหม่อยู่เสมอ สิ่งนั้นอาจจะกลายเป็นความชอบและเป็นสิ่งที่เราทำได้ดีก็ได้ ใครจะไปรู้ แค่ต้องลองลงมือทำเท่านั้นเอง

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบ พี่เก่ง-เจตน์สฤษฎิ์ ทรรศนสฤษดิ์ รุ่นพี่สาขาภาพยนตร์ คณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Writer

นักศึกษาคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Writer

นักศึกษาคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Writer

นักศึกษาคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Writer

นักศึกษาคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ

Writer

นักศึกษาคณะดิจิทัลมีเดียและศิลปะภาพยนตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ