คนเล็ก ๆ กับงานที่ยิ่งใหญ่ในงาน OPEN HOUSE BU 2019

            ความทรงจำที่สวยงาม OPEN HOUSE BU 2019 ยิ่งใหญ่ตระการตา อลังวังเวอร์มากแม่..!!! เพราะยังอยู่ในภวังค์นี่เอง เราจึงอยากจะเก็บตกความอลังเหล่านั้นมาคุยกันอีกครั้ง ขอพูดถึงงานไม่เล็ก ของคนเล็ก ๆ คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ? คนที่คุณหันไปทางไหน….ก็เจอ !!

            คนเล็ก ๆ กับงานที่ยิ่งใหญ่ ต้องบอกแบบนี้ว่า ถ้าไม่มีพวกเขา งานใหญ่ก็จะไม่สามารถที่จะออกมาสวยงาม สมบูรณ์แบบได้อย่างที่ผ่านไป…แน่นอน !!! ขอพาทุกคนมาทำความรู้จักกับคนเล็ก ๆ ผู้รับผิดชอบงานที่ยิ่งใหญ่ในงาน  OPEN HOUSE BU 2019 กันนะคะ

            ป้าอี๊ด-คุณมณีรัตน์ ศรีสร เธอคือ แม่บ้านใจดี แห่งโซน C คณะนิเทศศาสตร์ และ คุณน้าเสน่ห์ สาธรรม คุณน้ามาดเท่ ผู้ขับรถราง รับส่งทุกคนถึงที่หมายสบายต่างกัน และคนสุดท้าย คุณน้าแมน-อุบลรัตน์ แก้วกัณหา ตำแหน่ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย หรือสั้น ๆ ว่า เจ้าหน้าที่ รปภ.ผู้มีฉายาว่า คุณน้าตรวจหนึ่ง

แม่บ้านแห่งโซน C

            ป้าอี๊ด เป็นหัวหน้าแม่บ้านโซน C ดูแลอาคารโซน C9 และ C6 บริเวณหอสมุด ป้าอี๊ดกับชุดทำงานสีฟ้า พร้อมด้วยหน้าตายิ้มแย้มตลอดเวลา ปกติทุกเช้า แม่บ้านที่ประจำตามชั้นต่าง ๆ จะมาเบิกกุญแจ แล้วก็จะไปเปิดตรวจสอบห้องน้ำ ดูห้องน้ำให้สะอาดเรียบร้อย แล้วก็ไปทำความสะอาดส่วนอื่น แม่บ้านแต่ละคนก็จะมีหน้าที่ไม่เหมือนกัน

ป้าอี๊ด-คุณมณีรัตน์ ศรีสร

            ป้าจะมีหน้าที่รับผิดชอบห้อง PA หรือห้องของนักศึกษาที่เรียนสาขาศิลปะการแสดง ทางเดินโรงอาหารชั้น 2 และห้องน้ำ เมื่อดูแลในส่วนของตัวเองเสร็จแล้ว ก็จะไปดูแลความเรียบร้อยของงานลูกน้อง เช็คน้ำยา สบู่ ว่ามีพร้อมใช้หรือไม่ ถ้าไม่มี ก็จะไปเบิกเพิ่มมาเตรียมไว้

งานเล็ก แต่ขาดไม่ได้

            ถ้าถามป้าอี๊ดว่างานที่ทำอยู่นั้น สำคัญแค่ไหน ป้าตอบทันทีว่า สำคัญสิ ถ้าไม่มีแม่บ้าน อาคารต่าง ๆ ก็ไม่สะอาดนะ แม่บ้านมีหน้าที่รักษาความสะอาด มีงานให้ทำทั้งวัน เช่น เด็กบางคนมาล้างเท้าในห้องน้ำ เด็กบางคนเข้าห้องน้ำถ่ายหนัก และพบว่าส้วมกดไม่ลง มีการกระเด็นใส่ฝาชักโครก เปื้อนบ้าง ก็แม่บ้านนี่แหละคือคนที่จัดการ

ความอิ่มเอมนั้น…อยู่ที่เราเคารพในสิ่งที่เราทำ

            ป้าอี๊ดคิดเสมอว่าเรากำลังทำความสะอาดบ้านของเรา ทำให้มหาวิทยาลัยเป็นบ้านของเรา เราก็ภูมิใจนะคะ เราใช้ใจทำ เราไม่ได้มองว่า ตรงนี้เป็นพื้นที่ของคนนี้ ตรงนั้นเป็นของคนนั้น เราเห็นอะไรไม่สะอาด เราก็ทำหมด

อุปสรรคไม่เคยอยู่ในลูกท้อ

            ในงาน OPEN HOUSE BU 2019 ป้าอี๊ดยังคงยืนหนึ่งเรื่องรักษาความสะอาด ป้าอี๊ดเดินรอบลานวงกลม คณะนิเทศศาสตร์อย่างว่องไว สองมือถือไม้กวาด และที่ตักขยะเก็บไปเรื่อย ๆ งานหนักนี่ ไม่ท้อค่ะลูก เพราะเราใช้ใจทำ ทำไปเรื่อย ๆ มีเหนื่อยบ้าง แต่ไม่เคยท้อ คนเรามันต้องทำงานเนอะ ถ้าไม่ทำงานก็ไม่มีกิน

น้าเสน่ห์ สาธรรม

ขับรถรางด้วยความชอบ

            น้าเสน่ห์ คนขับรถภายในมหาวิทยาลัย หรือรถราง ที่เหล่านักศึกษาอาศัยนั่งไปเรียนยังอาคารต่าง ๆ ทุกวันนั่นแหละ น้าเสน่ห์ทำงานที่ม.กรุงเทพมา 28 ปี ก่อนหน้านี้อยู่ประจำที่สำนักพิมพ์ แต่เพิ่งเปลี่ยนมาขับรถรางได้ประมาณ 1 ปี แม้จะมีชั่วโมงการทำงานน้อย น้าเสน่ห์ก็รู้สึกภูมิใจและผูกพันกับหน้าที่ เอกลักษณ์ของน้าเสน่ห์คือมาดนิ่ง ๆ ขรึม ๆ ใส่แว่นดำ เวลาขับรถราง คูล ๆ กันไป

OPEN HOUSE งานที่ต้องวิ่งวนตลอดเวลา

            น้าเสน่ห์เล่าว่าปกติจะเริ่มงาน ตั้งแต่ 8 โมงเช้า ไปจนถึง 5 โมงเย็น มีช่วงพักเที่ยง 1 ชั่วโมง ถ้าเป็นตอน OPEN HOUSE ก็แทบจะไม่ได้มีเวลาพักเลย เพราะจะต้องสลับกันวิ่งรถตลอดเวลา เพราะเป็นงานใหญ่ของมหาวิทยาลัย จะมีคนมารอโดยสารรถเพื่อเดินทางทั่วมหาวิทยาลัยตลอดเวลา สมมุติว่าเราเวียนมาจอดป้าย ก็จะมีคนมาคอยขึ้นต่อทันทีเลย ต่างจากวันปกติก็คือถ้าคันนี้ออกไปถึงคณะนิเทศฯ แล้วคันต่อไปก็ต้องออก โดยเว้นระยะห่างกันประมาณป้าย หรือสองป้าย ก็ต้องออกรถตามกันไปแล้ว

มากกว่าหน้าที่ คือความปลอดภัย

            คุณน้าบอกว่า หน้าที่ของเรา คือ ต้องรับส่งเด็ก ดูแลความปลอดภัยของเด็ก รวมทั้ง บุคลากรในมหาวิทยาลัยด้วย ไม่ว่าอย่างไร เราก็ต้องพร้อมตลอดเวลา ร่างกายเราต้องพร้อม เพื่อขับรถ รถรางจะขับยากกว่ารถทั่วไปเพราะมันยาว เด็กวิ่งขึ้นวิ่งลง บางครั้งเรามองกระจกอีกฝั่ง แต่เด็กลงอีกฝั่ง อะไรแบบนี้ ต้องระวังมาก ๆ

            ก็มีบ้างที่บางที รถวิ่งไม่ทัน เด็กก็ไม่เข้าใจ เวลารถขาดนาน ก็ไปบอกอาจารย์ แต่เขาไม่รู้ว่า รถมันวนไม่ทันจริง ๆ แล้วเท่าที่สังเกตเด็กไม่ชอบขึ้นรถบัส ชอบขึ้นรถรางมากกว่า เวลารถขาดช่วงไปนาน คือบางทีเราก็ต้องระวังความปลอดภัยของเด็ก ต้องคอยดูเวลาเขาขึ้นลง เราวิ่งรถแล้ว เด็กก็ยังกระโดดลงอยู่เลย เราก็ต้องจอด และดูให้เด็กขึ้นลงเรียบร้อยก่อน และดูจังหวะสำหรับคันหลังด้วย เมื่อคันหลังมาถึงเราก็ต้องรีบไป

พร้อมเสมอเพื่อส่งเธอถึงฝั่ง 

            คุณน้าเสน่ห์บอกว่าความสุขอย่างหนึ่ง คือ ได้ทำงานที่ชอบ น้าชอบขับรถ อีกอย่างหนึ่ง คือ ได้เห็นเด็กแต่ละรุ่นจบออกไป มีเด็กรุ่นใหม่เข้ามา เราก็ได้เห็นความสำเร็จของเด็กหลายคนในแต่ละรุ่น ที่เรารับส่งเข้าในทุกวัน

มันคือความผูกพัน

            น้าเสน่ห์เล่าถึงความผูกพันกับงานและมหาวิทยาลัยแห่งนี้ว่าไม่เคยคิดจะเปลี่ยนอาชีพเลย งานของเราก็ดี คือเป็นงานที่เราชอบ อยู่กับมันมานานก็ผูกพัน อีกอย่างน้าก็อายุเยอะแล้ว จะไปทำอะไรก็ไม่ได้แล้วตอนนี้ คือมันมีอะไรดี ให้เราหลายอย่าง แบบชีวิตก็ดี การงานก็ดี สวัสดิการอะไร ก็ดี และที่นี่เป็นเหมือนบ้านหลังที่สองของน้าไปแล้ว เพราะเวลาส่วนใหญ่ก็อยู่ที่นี่ เช้าก็เริ่มทำงาน และอยู่ที่นี่ทั้งวัน กลับบ้านไป ก็แค่ไปนอน เช้าก็กลับมาทำงานอีกแล้ว

            ในงาน OPEN HOUSE เราเห็นว่า น้าเสน่ห์ เท่จริง ๆ ปฏิบัติงานพร้อมแว่นดำคู่ใจ เหมือนเคย กับภาระงานที่หนักหน่วง ขับรถรางวนไปค่ะ จอดรับผู้โดยสารทุกป้าย ขับวนไปจนตะวันตกดินกันไปเลย

น้าแมน-คุณอุบลรัตน์ แก้วกัณหา (คุณน้าตรวจหนึ่ง)

มีปัญหาเรียกตรวจหนึ่ง

            น้าแมน เป็นพนักงานรักษาความปลอดภัย น้าแมนทำงานที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพมา 8 ปีแล้ว ด้วยบุคลิกที่ดูโหด เสียงดังฟังชัดนั้น ทำให้เขาเป็นที่รู้จักในฉายาว่า ตรวจหนึ่ง

OPEN HOUSE โอ้โห…คนเยอะจัง

            เมื่อผู้คนมากมายมารวมตัวกัน การจัดการระเบียบจึงเป็นเรื่องยาก อยู่พอสมควร น้าแมนบอกว่า อย่างเช่นมีการแจ้งว่าจะมีคนมาร่วมงาน ประมาณ 2 หมื่นคน มีรถบัส เข้าออก วันละ 70 คัน แต่วันจริงอาจจะมากันมากถึง 80-90 คัน และรถตู้อีกต่างหาก 30-50 คัน รวมแล้วก็เป็น 100 กว่าคันในแต่ละวัน

            การเตรียมการของเรา ก็จะมีหน้าที่ที่แตกต่างกันไปในแต่ละจุด เช่น จุดตรวจรถบัส ควบคุมรถบัส สายตรวจตรงประตู คอยดูรถบัส แจ้งรถบัส เข้า-ออก จุดตรงประตูสะพานลอย ต้องคอยแจ้ง เช่น รถบัสกำลังเข้ามา 10 คันนะครับ โรงเรียนนู้น โรงเรียนนี้ กำลังเข้ามา ขณะที่ อีกจุดหนึ่ง ก็ต้องคอยเช็คกับนักศึกษาว่า โรงเรียนนี้เข้ามานะ มีจำนวนอีกเยอะไหม มีอีกกี่โรงเรียน เป็นต้น

            การทำงานรักษาความปลอดภัย ทุกจุดมีความสำคัญครับ ผมก็ให้ความสำคัญ เหมือนกัน ถ้าขาดจุดใดจุดหนึ่ง นั่นคือ จะไม่สมบูรณ์แบบ ก็เหมือนกับรถยนต์ที่ขาดล้อ ก็วิ่งไม่ได้ ขาดเครื่องก็วิ่งไม่ได้ ขาดพวกมาลัยก็วิ่งไม่ได้

ทำด้วยใจ ให้ด้วยรัก

            น้าแมนเล่าว่าเคยมีเหตุการณ์ รถยนต์ของนักศึกษาหม้อน้ำแห้งต้องอยู่ช่วยเขา วันนั้น ฝนตก ผมก็ช่วยเขาซ่อมเครื่องรถจนต์จนเสร็จตอน 3 ทุ่ม อาบน้ำเสร็จ 4 ทุ่ม กว่าจะได้เข้านอน ครอบครัวก็เคยบอกว่า อย่ากลับดึกนะ ระวังตัวด้วย บริการ ก็บริการได้ ให้รู้จักเวลาเข้าเวลาเข้าออกด้วย ผมก็ภูมิใจอยู่ทุกวันนี้ ที่ทำงานนี้ หนึ่งคือเราได้ช่วยเด็ก สองคือเราได้ให้บริการ สามใจเรารักงานตรงนี้

            น้าแมนที่เราเห็นและสัมผัสได้ น้าเป็นรปภ.ที่จริงจังกับหน้าที่มาก ทำงานอย่างจริงจัง เสียงดังฟังชัด เด็ดขาดมาดเข้ม รู้สึกปลอดภัยที่สุด

            OPEN HOUSE BU งานใหญ่ของมหาวิทยาลัยกรุงเทพ ผ่านพ้น และสำเร็จไปอย่างงดงาม นั่นเพราะความร่วมมือ ร่วมใจของทุกคนทุกฝ่าย ทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลัง และคนเล็กคนน้อยเต็มไปหมด

            เราเพียงแค่อยากมีพื้นที่เล็ก ๆ ให้กับคนเล็ก ๆ ที่ทำงานใหญ่ ให้โลกได้รับรู้เรื่องราวของพวกเขาบ้าง เพราะเราเชื่อว่าไม่ว่างานจะเล็กหรือใหญ่ก็สำคัญพอกัน ทุกอย่างคือฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนงานให้งานสมบูรณ์จ้า!